Ewa Kipta, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach, organizatorka niezależnych struktur studenckich na Politechnice Śląskiej, działaczka Niezależnego Zrzeszenia Studentów i NZSS „Solidarność”, internowana w stanie wojennym.
Ewa Kipta, urodziła się 3 kwietnia 1955 r. w Elblągu. W 1963 r. wraz z rodziną zamieszkała w Gliwicach. W 1975 r. rozpoczęła studia na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W latach 1975–1980 działała w Kole Naukowym Studentów Architektury. W 1977 r. związała się z Duszpasterstwem Akademickim w Gliwicach prowadzonym przez ks. Herberta Hlubka. Po sierpniu 1980 r. zaangażowała się w tworzenie niezależnych struktur studenckich na Politechnice Śląskiej. We wrześniu 1980 r. została wybrana przewodnicząca Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Politechniki Śląskiej. Po otrzymaniu absolutorium wyjechała do Lublina, gdzie podjęła pracę w tamtejszej Pracowni Konserwacji Zabytków w Lublinie. Jednocześnie od listopada 1981 r. była pracownikiem Zarządu Regionu Środkowo-Wschodniego „Solidarności” w Lublinie i redaktorem technicznym „Biuletynu Informacyjnego” tejże struktury. Współpracowała również z „Solidarnością” Rolników Indywidualnych. Zatrzymana w nocy z 12 na 13 XII 1981 r., została przewieziona do aresztu Komendy Wojewódzkiej MO w Lublinie. Następnie internowana w Ośrodku Odosobnienia w Warszawie-Olszynce Grochowskiej, a od 15 stycznia 1982 r. w Ośrodku Odosobnienia w Gołdapi. Zwolniona z internowania 15 lipca 1982 r. Na wolności powróciła do działalności opozycyjnej. Zajmowała się m.in. kolportażem prasy i wydawnictw podziemnych. Udostępniła swoje mieszkanie na punkt kolportażu. W latach 1983–1988 była współpracowniczką redakcji podziemnego pisma „Spotkania” przy edycji, tłumaczeniu tekstów oraz składzie. W 1983 r. na krótko wróciła do Gliwic, by obronić magisterium. Od 1981 do 1989 r. była inwigilowana i rozpracowywana przez Służbę Bezpieczeństwa. W 1989 r. zaangażowała się w działalność Komitetu Obywatelskiego Lubelszczyzny. Podczas wyborów parlamentarnych w czerwcu 1989 r. pełniła funkcję męża zaufania. Od 1990 r. zatrudniona w Urzędzie Miasta w Lublinie. W latach 1990-1994 radna Miasta Lublin. Od 2006 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W 2015 r. odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski