OPOZYCJA GLIWICKA 1945-1990 PIOTR KOWRYGO
on

PIOTR KOWRYGO

Urodził się 18 stycznia 1926 r. w Tatarskim na Wileńszczyźnie (obecnie Litwa). W 1943 r. został aresztowany i trafił do niemieckiego obozu pracy w Mińsku. Po ucieczce z obozu ukrywał się. W 1944 r. wcielony do Wojska Polskiego, w którym służył do 1948 r. Następnie zamieszkał w Gliwicach, gdzie ukończył szkołę średnią. W 1954 r. ukończył studia na Wydziale Inżynieryjno-Budowlanym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Pracownik Polskich Kolei Państwowych, Biura Studiów i Projektów Przemysłu Nieorganicznego „Biprokwas” w Gliwicach oraz Biura Projektowego Budownictwa Elektroenergetycznego. W latach 1967–1987 zatrudniony w Biurze Studiów i Projektów Górniczych w Gliwicach. W okresie 1977–1980 sporadycznie kolporter pism niezależnych, m.in. od 1979 r. „Biuletynu Dolnośląskiego” (we współpracy z Kornelem Morawieckim). Od września 1980 r. w Solidarności, członek Komitetu Założycielskiego w Biurze Studiów i Projektów Górniczych, następnie skarbnik Komisji Zakładowej. Od 13 grudnia 1981 r. członek II Garnituru Gliwickiej Delegatury RKW NSZZ „Solidarność” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Współorganizator kolportażu wydawnictw podziemnych (m.in. „Biuletynu II Garnituru Delegatury Gliwickiej RKW NSZZ «Solidarność» Regionu Śląsko-Dąbrowskiego”, następnie „Manifestacji Gliwickiej”, „Regionalnego Informatora Solidarności Śląsko-Dąbrowskiej RIS”, „Tygodnika Mazowsze”).

Winieta „Manifestacji Gliwickiej”, 1986 r.,
zbiory Biblioteki Śląskiej

Zdobywał również środki finansowe na działalność grupy kolportażu. W styczniu 1983 r. przejął od Tadeusza Drzazgowskiego kierownictwo II Garnituru Gliwickiej Delegatury RKW NSZZ „Solidarność” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego oraz redakcję pisma „Manifestacja Gliwicka”.

Winieta „Manifestacji Gliwickiej”, 1987 r.,
zbiory Biblioteki Śląskiej

Nawiązał ściślejszą współpracę z Regionalną Komisją Wykonawczą Solidarności Regionu Śląsko-Dąbrowskiego, a w 1983 r. został jej członkiem. Współorganizator kolportażu pisma Regionalnej Komisji Wykonawczej „RIS” oraz „Tygodnika Mazowsze”. Zmarł 8 lutego 1988 r. na atak serca, w trakcie roznoszenia opozycyjnej bibuły. Pochowany został w Gliwicach na Cmentarzu Lipowym.

Uroczystości pogrzebowe Piotra Kowyrgi, 12 lutego 1988 r. Od prawej: Herbert Rennert i Janusz Ostrowski, zbiory Stowarzyszenia Pokolenie z Katowic

Źródła:

Publikacje

Encyklopedia Solidarności. Opozycja w PRL 1976–1989, tom 2, Warszawa 2010, s. 196

„Manifestacja Gliwicka”, luty–marzec 1988, nr 1 (79)