Ksiądz Herbert Hlubek, duchowny rzymskokatolicki, wieloletni duszpasterz akademicki i rekolekcjonista, od 1976 r. związany z Gliwicami, organizator Dni (Tygodni) Kultury Chrześcijańskiej w Gliwicach, opiekun gliwickiego Klubu Inteligencji Katolickiej, niekwestionowany autorytet dla działaczy opozycji antykomunistycznej.
Herbert Hlubek urodził się 23 sierpnia 1929 r. w Borucinie, dzieciństwo spędził w Bojanowie. Liceum ogólnokształcące ukończył w 1950 r. w Gliwicach. W latach 1950–1957 studiował w Wyższym Seminarium Duchownego w Nysie-Opolu i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Wyświęcony na kapłana 20 czerwca 1954 r. W latach 1954–1956 był wikariuszem w parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Niemodlinie, w latach 1957–1961 katechetą w parafii pw. św. Anny w Zabrzu. Jednocześnie w 1958 r. został duszpasterzem akademicki studentów Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu–Rokitnicy, którą to funkcję sprawował do 1996 r. Od 1972 do 2010 r. był duszpasterzem studentów Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W latach 1972–1992 pełnił funkcję diecezjalnego duszpasterza akademickiego diecezji opolskiej. Od 1974 do 1975 r. był proboszczem parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Raciborzu. W 1976 r. przeprowadził się do Gliwic i zamieszkał w tzw. wikarówce przy ul. Kościelnej, jako rezydent w parafii Wszystkich Świętych w Gliwicach. W 1975 r. otrzymał tytuł dziekana honorowego, a w 1981 r. godność kapelana Ojca Świętego.
W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, wbrew zakazom władz, organizował pielgrzymki studenckie oraz obozy wędrowne dla młodzieży w Tatrach, Bieszczadach i na Mazurach. Nazywany przez młodych „Szefem”, był niekwestionowany autorytetem dla licznych środowisk młodzieżowych i studentów, w tym późniejszych działaczy opozycji „solidarnościowej”. Po wprowadzeniu stanu wojennego zapraszany na rekolekcje dla członków opozycyjnego Duszpasterstwa Ludzi Pracy w Gliwicach, głosił kazania w czasie mszy za ojczyznę oraz prowadził wykłady z filozofii personalistycznej i nauki społecznej kościoła w ramach Klubu Inteligencji Katolickiej w Gliwicach, którego był opiekunem od 1981 r. Wspierał i współorganizował niezależne inicjatywy kulturalne, m.in. festiwal piosenki religijnej Sacrosong, festiwal Cantate Deo. W latach 1983–1990 wraz z o. Janem Siemińskim i ks. Konradem Kołodziejem, organizował Dni (Tygodnie) Kultury Chrześcijańskiej w Gliwicach. W latach 1992–2005 diecezjalny duszpasterz akademicki Diecezji Gliwickiej, a do 2008 r. członek Rady Kapłańskiej i Rady Duszpasterskiej Diecezji Gliwickiej. Laureat pierwszej edycji Nagrody im. ks. Józefa Tischnera, którą otrzymał w 2001 r. „za inicjatywy duszpasterskie i wkład w tworzenie kształtu polskiego dialogu”. Zmarł 20 grudnia 2013 r. w Gliwicach. Jego doczesne szczątki spoczęły na cmentarzu parafii św. Augustyna w Borucinie.